“Shoppen met de kinderen? Mama betaalt!”
Ik ben nog geen enkele dag met tegenzin gaan werken.
Voor ik bij Lidl begon, was ik metaalbewerkster. Op mijn vijftigste kreeg ik een burn-out en wilde ik niet meer dezelfde job doen. Op aanraden van de dokter ging ik fietsen, en zo kwam ik voorbij een Lidl-filiaal. Van kindsbeen af wou ik in een winkel werken, dus ik stopte om te kijken of ze vacatures hadden. Ik dacht wel: ‘Wie gaat er nu iemand van mijn leeftijd aannemen.’ Maar ik kreeg een job als winkelbediende. Ik was doodgelukkig. Dat was in 2018, en sindsdien ben ik nog geen enkele dag met tegenzin gaan werken.
“Alles is duurder geworden en toch kunnen we sparen.”
Mijn inkomen helpt mijn gezin, en ik kan er mijn kinderen iets extra mee geven.
Mijn kinderen zijn nu het huis uit, maar we gaan al eens samen shoppen, en wat gebeurt er dan? Mama betaalt! (lacht) Het geeft gemoedsrust dat we alle betalingen kunnen doen voor ons gezin, en dat ik weet wanneer het loon en de maaltijdscheques worden gestort. Mijn vorige werkgevers betaalden nooit stipt, maar nu kan ik met een gerust hart domiciliëringen opstarten. Ik zeg altijd tegen mijn man: ‘Lidl heeft gestort, we kunnen weer verder’ (lacht).